Szkoła Podstawowa z Oddziałem Przedszkolnym im. Jakuba Kani w Domaradzu

Drodzy uczniowie i Szanowni rodzice!

Czas izolacji jest szczególnie trudny dla rodziców, którzy stoją przed wyzwaniem zorganizowania opieki dla maluchów oraz dla dzieci, które potrzebują ruchu i kontaktu z rówieśnikami. Podpowiadamy co można robić z podopiecznymi, kiedy zalecane jest pozostać w domu.

W związku z podjętymi przez rząd działaniami, mającym na celu minimalizowanie rozprzestrzeniania się koronawirusa w Polsce rodzice stanęli przed wyzwaniem zorganizowania domowej opieki nad dziećmi. Co można robić z maluchami w tym czasie?

W obecnym czasie związanym z sytuacją epidemiologiczną, wiele dzieci i młodzieży może doświadczać lęku, niepokoju czy strachu. To co możecie zrobić dla swojego dziecka, to przede wszystkim być przy nim, z pełną akceptacją jego emocji. Podkreślać, że strach jest naturalny, można go odczuwać np. poprzez przyspieszony oddech, ból brzucha czy też potliwość. Przedstawcie dziecku jaka jest obecna sytuacja, to ważne by nie omijać tego tematu, inaczej młody człowiek nie będzie wiedzieć jak się zachować. Podkreślcie, że mogą liczyć na wasze wsparcie i rozmowę, zawsze wtedy gdy tego potrzebują.

Poniżej przedstawiam linki z informacjami, które można wykorzystać w trakcie rozmowy z dzieckiem, aby pomóc mu w tym okresie:

https://660919d3-b85b-43c3-a3ad-3de6a9d37099.filesusr.com/ugd/64c685_1325b26f2d954d108cbc769afedcadd3.pdf?fbclid=IwAR24U2QRKCjqUmpVVGmSQBwkG2BsUusmD6L4BEyNtrf3gfnpYMQ--PmtS_I

https://psychoterapia.plus/jak-rozmawiac-z-dzieckiem-o-epidemii-koronawirusa/?fbclid=IwAR0pZki_AHzIMAGdKaD8h5QpZOLUXTBkHXS1iypuX_yuUrtrmbCY8vvseHk

https://rodzice.fdds.pl/wiedza/jak-rozmawiac-z-dzieckiem-o-niepokojacej-sytuacji-zwiazanej-z-koronawirusem/?fbclid=IwAR0dKITsYw8nDVkWBH7UUGDbf9yZRiUi2ZNdOWey2Pl1BzIpHhp0T74lD5U

z poważaniem Bogusława Krawczyk

Dorosły nie może być kumplem dla nastolatka, bo w tym jest dużo zaprzeczenia. Taka postawa jest nienaturalna i wzbudzająca w młodym człowieku pewien niepokój, gdyż łamie podstawowe granice między rodzicem a dzieckiem. Poza tym zaciera ona granice między światem ludzi dorosłych a nastolatkiem, wpływa hamująco na jego rozwój. Nastolatek nie szuka w nas kumpla, on ma dostatecznie dużo wokół siebie rówieśników. On szuka kogoś, kto mu postawi granice, kto wie, co jest w życiu ważne. Dlatego jako niedojrzały człowiek je łamie. Dzięki postawionym mu granicom, odzyskuje wiarę w dorosłego, który jest silny, który może pokierować, który wie, czego chce. W głowie młodego człowieka wiruje cały świat, podejmuje często nagłe i nieprzemyślane decyzje, w związku z tym potrzebuje rodzica, który poprzez swoją stałość i niezmienność wprowadzi trochę ładu i spokoju w jego życie.

Źródło: K. Domagała, Nastolatek potrzebuje rodzica, nie kumpla, Don Bosco. Styczeń 2020.

Ludzie różnią się pod względem odporności na stres – jedni mają wyższą, inni niższą. Każdy może jednak skutecznie pracować nad tym, by bardziej uodpornić się na stres i lepiej sobie z nim radzić. Na to, w jaki sposób pokonujemy trudne sytuacje wpływa styl życia, czyli, sposób funkcjonowania, na co dzień: wypoczynek, kontakty z innymi, spędzanie wolnego czasu, odżywianie itp. Dlaczego? Nasza odporność na stres zależy od kondycji naszej psychiki i całego ciała.

Polecam przeczytać załączony artykuł.

Bogusława Krawczyk

Matriał, który polecam do przeczytania pochodzi z "Terapia pedagogiczna uczniów zw specyficznymi trudnościami w uczeniu się" - redaktor prowadząca-pani Irena Sosin, wyd. Raabe

Dysleksja rozwojowa- specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu, obejmuje zaburzenia uczenia się czytania(dysleksja), poprawnej pisowni(dysortografia), niski poziom graficzny pisma(dysgrafia).

Funkcje poznawcze- zespół procesów umożliwiających odbiór informacji z otoczenia, najważniejsze to: uwaga, pamięć, wrażenia, orientacja, co do kierunków w przestrzeni i schemacie ciała.

Integracja percepcyjno- motoryczna prawidłowe współdziałanie i rozwój funkcji wzrokowych, słuchowo językowych i ruchowych.

Koordynacja wzrokowo – ruchowa – współdziałanie funkcji wzrokowych i ruchowych (oka i ręki).

Lateralizacja jednorodna- dominacja czynności ruchowych jednej strony ciała( oko, ręka, noga, ucho) w efekcie dominacji jednej z półkul mózgowych, mówimy wówczas o lateralizacji prawostronnej lub lewostronnej. Ustalenie dominacji ręki i oka powinno nastąpić do siódmego roku życia, gdy dziecko podejmuje naukę pisania.

Lateralizacja skrzyżowana- dominacja narządów percepcyjnych i ruchowych ( najczęściej dotyczy oka i ręki) po różnych stronach ciała- ten typ lateralizacji jest częsty u dzieci z dysleksją rozwojową.

Odchylenia rozwojowe- opóźnienia rozwoju w stosunku do ustalonych norm o niewielkim nasileniu objawów i ograniczonym ich zakresie. Z wyniku stwierdzenia odchyleń rozwojowych uczniowie otrzymują opinie w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych.

Pamięć mimowolna (mechaniczna)-zdolność do zapamiętywania informacji w sposób nieświadomy bez celowego wysiłku.

Pamięć sekwencyjna- zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania sekwencji cyfr, nazw(np. dni tygodnia, pory posiłków).

Pamięć słuchowa- zdolność do utrwalania i przypominania informacji dźwiękowej. Pamięć słuchowa bezpośrednia( pamięć świeża) pozwala zapamiętać i od razu odtworzyć usłyszany tekst. Pamięć słuchowa operacyjna to zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania działań i operacji przechowywanych w pamięci(np. powtarzanie szeregu liter wspak).

Pamięć wzrokowa –zdolność do utrwalania i przypominania informacji wizualnej.

Rewalidacja – całokształt podejmowanych i usystematyzowanych działań, mających na celu przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu ( również intelektualnie) możliwie pełnej sprawności.  Jest to proces edukacyjny, terapeutyczny i wychowawczy z zaplanowanymi celami, uwzględniającymi wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną. Usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.

W obecnych czasach rewalidacja w swym zakresie obejmuje szereg oddziaływań natury pedagogicznej i społecznej mających za cel przywrócenie w miarę możliwości jednostce niepełnosprawnej możliwości funkcjonowania w społeczeństwie. Należy tu zróżnicować charakter oddziaływań skierowanych na osoby o niepełnosprawności fizycznej oraz intelektualnej jak i uwzględnić ich wiek. Pewne procesy w strukturach korowych powstają, jako składowa ciągu zdarzeń i oddziaływań środowiskowych jak i wychowawczych oraz emocjonalnych. W sytuacji, gdy minie już wiek, w którym te struktury w mózgu powinny się kształtować, ich odtworzenie jest tylko fragmentaryczne mniej lub więcej.

Bogusława Krawczyk 

Literatura: Praca zbiorowa pod redakcją Władysława Dykcika i Barbary Szychowiak. Poznań 2001. Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Przewodnik metodyczny.

       Dnia 17.11.2016r. rodzice uczniów klasy IV b  uczestniczyli w warsztatach zorganizowanych przez pedagoga szkolnego, panią Bogusławę Krawczyk. Celem spotkania było uświadomienie rodzicom,

iż warto poświęcać dziecku swój czas, poznawać jego mocne i słabe strony, jak również dokonywać refleksji nad własną postawą rodzicielską.  

Spotkanie miało zwrócić zebranym uwagę na to, że dziecko jest dobre i to dobro powinno się w nim widzieć.  Aby dobrze wychować dziecko należy je poznać i poświęcić mu swój czas i uwagę. Czas to droga do miłości, przyjaźni, zrozumienia drugiego człowieka. Czasu przeznaczonego na prawdziwą rozmowę ze swoim dzieckiem nie można traktować jako czasu straconego.

W trakcie warsztatów było wiele dyskusji, zrozumienia, przemyśleń oraz zabawy. Dziękujemy rodzicem za to, że dopisali i aktywnie uczestniczyli w warsztatach.

Bogusława Krawczyk

                      Pierwsze szkolne kłopoty dziecka wynikają bardzo często z trudności w pisaniu i czytaniu. Niepowodzenia w tym zakresie decydują o dalszych losach dziecka, stają się często powodem zniechęcenia do nauki, wystąpienia reakcji nerwicowych oraz problemów wychowawczych. Aby je przezwyciężyć trzeba poznać przyczyny tego stanu rzeczy i znaleźć odpowiednie środki zaradcze. Do zasadniczych źródeł trudności należą obniżona sprawność intelektualna, przewlekle schorzenia, zaburzenia mowy, wzroku i słuchu, brak pozytywnej motywacji do nauki, brak pełnej dojrzałości szkolnej, złe metody nauki pisania i czytania, fragmentaryczne zaburzenia funkcji percepcyjno- motorycznych oraz zła sytuacja rodzinna. By więc przezwyciężyć trudności  w nauce pisania i czytania, należy prowadzić ćwiczenia usprawniające funkcje analizatora słuchu i wzroku, sprawności manualnej i graficznej, a także stosować ćwiczenia i techniki relaksacyjne oraz gry i zabawy sprzyjające uczeniu się. Trzeba również na tyle uatrakcyjnić proces dydaktyczno- wychowawczy, aby stworzyć dziecku okazje  do odczuwania satysfakcji i zadowolenia przez rozwijanie jego zamiłowań i predyspozycji rozwojowych  oraz  potencjału tkwiącego w dziecku. Niezmiernie ważne jest zaspokajanie potrzeby odniesienia sukcesu. W  tym celu warto stworzyć sytuacje dydaktyczno – wychowawcze dające dziecku poczucie zadowolenia i radości z kolejnych osiągnięć w procesie uczenia się. Dlatego też staramy się uatrakcyjnić  zajęcia rewalidacyjne poprzez stosowanie ciekawych  metod,  formy i środków dydaktycznych. Również arteterapia staje się coraz bardziej popularną dziedziną edukacji i terapii. Rysowanie, malowanie i inne przejawy działalności artystycznej są związane z człowiekiem od wieków. Arteterapia to terapia przez sztukę lub terapia sztuką („arte” z łac. ars-sztuka i terapia, leczenie przez sztukę). Arteterapia opiera się na założeniu, że proces twórczy, służy autoekspresji, pomaga dzieciom rozwiązywać problemy, także te wewnętrzne, kierować własnym zachowaniem, emocjami, rozwijać umiejętności interpersonalne, redukować stres, podnosić samoocenę i samoświadomość. Poprzez rysunek dziecko w bezpieczny i ciekawy sposób wyraża siebie, ukazuje wszystko to, czego nie potrafi lub czego po prostu nie da się wyrazić słowami. Taka forma ćwiczeń jest niezwykle przydatna w pracy  z dzieckiem i pozwala mu w bezpieczny sposób odkrywać samego siebie.

B.Krawczyk

Drodzy Rodzice, aby zrozumieć treść opinii czy orzeczenia, warto zapoznać się ze słowniczkiem  podstawowych pojęć pedagogiczno – psychologicznych. Pomoc dzieciom w nauce jest istotnym zagadnieniem zwłaszcza obecnie , kiedy duża liczba uczniów już  w pierwszych latach uczęszczania do szkoły potrzebuje tej pomocy.

Analiza i synteza(wzrokowa lub słuchowa)- procesy dokonujące się w mózgu ; obejmują rozkładanie na części i scalanie materiału wzrokowego(obrazki, wyrazy ) lub słuchowego(dźwięki, zdania, słowa) w celu budowania całości obrazu/słowa.

Analiza głosowa- umiejętność rozkładania słów na głoski odpowiadające najmniejszym cząstkom języka(fonemom).

Analiza sylabowa- umiejętność rozkładania słów na sylaby.

Analizator- zespół złożonych czynności percepcyjnych i motorycznych obejmujących przetwarzanie przez mózg bodźców zmysłowych. W obrębie analizatora znajdują się: receptor obejmujący bodźce, charakterystyczny dla określonego narządu zmysłu(oczy, uszy ,mięśnie), droga nerwowa doprowadzająca  bodźce do odpowiednich obszarów mózgu oraz ośrodek w mózgu, w którym zachodzą procesy analizy i syntezy. W nomenklaturze psychologiczno- pedagogicznej mówi się o trzech typach analizatorów :wzrokowym, słuchowym i kinestetyczno-ruchowym.

Deficyty rozwojowe- zaburzenia rozwoju psychomotorycznego(parcjalne- rudności obejmujące większy obszar funkcjonowania, lub fragmentaryczne- obejmujące mniejszy obszar poznawczy), oznaczające wolniejsze tempo rozwoju określonej funkcji.

Dostosowanie wymagań edukacyjnych- organizacja procesu dydaktycznego realizowanego przez szkołę , która a na celu wyrównywanie szans edukacyjnych oraz zapobieganie wtórnym zaburzeniom sfery emocjonalno- motywacyjnej.

B.Krawczyk

Literatura:

Praca zbiorowa pod redakcją Władysława Dykcika i Barbary Szychowiak.  Poznań 2001. Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Przewodnik metodyczny